Pożegnanie maturzystów…

Pożegnanie maturzystów  w Zespole Szkół im św. Kingi w Łącku  – 25 kwietnia 2014 roku

Na początek trochę statystyki: dla tegorocznych absolwentów  – 52 wspaniałych kobiet i 33 młodych mężczyzn czas spędzony w szkole średniej to: dla LO 530, a  dla TE, TŻ, TB 850 dni! Dużo? Najlepszy komentarz jaki znalazłam do tych liczb to wpis dokonany  na facebooku   przez  naszą uczennicę: „Cztery lata jak jeden dzień :(” . Cyfry imponujące i w jakże wyrazisty sposób pokazują, że pobytu w szkole średniej nie da się wymazać z pamięci.  Używając „slangu” ekonomistów  można stwierdzić, że tych 85 młodych ludzi  zainwestowało swoje ambicje, plany, wiedzę, umiejętności, wiek dorastania (trudny, a zarazem piękny i twórczy)  w Zespole Szkół im św. Kingi.

Co zweryfikuje tę inwestycję?  Odpowiedzi nasuwa się kilka: szkolna codzienność, która już za nimi, liczba świadectw z paskiem, wyróżnień podczas uroczystości zakończenia, majowa matura i czerwcowe egzaminy zawodowe… No i oczywiście to, co w tym wszystkim najistotniejsze:  życie samo w sobie, wybory, których będą  dokonywać, relacje, jakie przyjdzie im tworzyć z innymi ludźmi.

A teraz trochę refleksji… Uroczystość pożegnania była  wzruszająca, pełna pozytywnych emocji, podziękowań, życzeń. Niejednemu/niejednej łza się w oku zakręciła. Pan Dyrektor w swoim wystąpieniu podkreślał wyjątkowość każdej z klas maturalnych: spokój i opanowanie III Liceum Ogólnokształcącego, profesjonalizm i samodzielność IV Technikum Ekonomicznego, asertywność i zaangażowanie w życie szkoły IV Technikum Żywienia, przebojowość IV Technikum Budowlanego.  Taka różnorodność spowodowała, że w szkole „św. Kingi” dzięki nim nie mogło być nudno i bezbarwnie. W każdym z tych zespołów pojawiły się jednostki, które  wyraźnie zaznaczyły swoją obecność na tle szkolnej społeczności, swoim działaniem, osobowością, talentem: Marcin Wnęk, Rafał Więcławek, Ala Bulanda, Gabrysia Mrówka, Mirek Zabrzeski. Wyróżnieni zostali także Ci absolwenci, którzy przez cztery lata nie tylko znajdowali czas dla innych, ale ten czas z ogromnym zaangażowaniem i bezinteresownością  podarowali  potrzebującym.

Lista wolontariuszy była imponująca, w samej tylko IV C na 23 uczniów 18 osób! Zadane dobro zawsze wraca ze zdwojoną siłą! Pamiętajcie o tym!

A teraz…  trochę wspomnień… czyli  „od kuchni”: danie o nazwie „Subtelny urok młodości w murach szkoły średniej” 🙂 Inspiracją do  stworzenia poniższego przepisu stały się rozmowy tegorocznych maturzystów, którym się  często przysłuchiwałam z perspektywy belfra, żałując niejednokrotnie, że ten czas już poza mną… Składniki: tygodniowy podział godzin, integracja w porannych i popołudniowych kursach autobusów  i na wycieczkach, szkolny dziedziniec podczas długiej przerwy, najlepiej niech będzie skąpany w czerwcowym lub wrześniowym słońcu, zawsze uśmiechnięci  panowie z „budowlanki” (nawet w listopadowe mgliste dni), jedna sklepikowa bułka „firmówka”, drobny mak czcionki drukarskiej, która wypełnia książki te przeczytane i te, na które czasu zabrakło. Jeżeli ktoś lubi kuchenne rewolucje to można do gamy składników dorzucić wychowawcę. Składniki mieszamy delikatnie, żeby nie zniszczyć smaku żadnego z nich:) „Przepis” ten ma to do siebie, że udaje się zawsze, gdy spotkają się ze sobą odpowiedni ludzie w odpowiednim  miejscu swojego życia, przyjaźnią się ze sobą, a „danie” to smakuje najbardziej po latach (koniecznie na spotkaniach klasowych po 5-ciu, 10-ciu, 15-stu… itd. latach. :))

I jeszcze jedna refleksja…. Zakończenie roku szkolnego dla  maturzystów w Łącku jak i w całej Polsce zbiegło się w czasie z  kanonizacją Jana Pawła II. Potraktować można to jako szczególne wyróżnienie i drogowskaz. Ojciec Święty  młodzież bardzo kochał  i zawsze to podkreślał. Zapamiętałam sobie mocno szczególnie zdanie (skierowane do młodych), które usłyszałam „na żywo” podczas jednej z jego pielgrzymek: „Musicie wymagać od siebie, nawet gdyby inni od Was nie wymagali.”  Mam nadzieję, że te słowa  będą najlepszymi  życzeniami u progu Waszej dorosłości. W imieniu swoim i Wszystkich nauczycieli z Zespołu Szkół im św. Kingi w Łącku, dziękuję Wam za to, że Swoją obecnością w naszej szkole tworzyliście dzień po dniu historię i atmosferę tego miejsca, historię podzieloną przez te ostatnie trzy i cztery lata na  osiemdziesiąt pięć ciekawych i niepowtarzalnych rozdziałów. 🙂

Anna Brodowska